
จาก สถาบันการศึกษาระดับมหาวิทยาลัย ที่ได้สร้างบัณฑิตมากมาย หากแต่เขาเหล่านั้นจะนำเกียรตินั้นติดตัวหรือไม่ เพียงลืมไปว่าบัณฑิตที่ตนได้มานั้นมีเกียรติเพียงใด หากคิดแต่ว่าวันนี้ตอนนี้จะทำไร ยังไง โดยไม่คิดว่าเพื่อใคร หรือคนรอบข้าง คนส่วนมาก ที่ตนพบป่ะนั้นคิดอย่างไรในสิ่งที่ตนทำ หากแต่ตนนี้จบระดับใหน มีทรัพย์เหนือเพียงไร มีรูปลักษณ์งดงามเพียงใด ความสุขที่ได้มานั้นหาได้ยืนยาวแท้จริงไม่ และสุดท้ายเกียรติที่ได้มาหมดค่าลง พร้อมกับความเป็นคน เมื่อได้รับเกียรตินั้นแล้วจงนำมันไปทำประโยชน์ไม่ใช่เพียงเพื่อตัวเรา แต่เพื่อคนที่อยู่รอบข้างเรา เพื่อคนส่วนมากที่จะได้รับผลประโยชน์จากเรา และเพื่อความสุขที่แท้จริงที่จะติดตัวเราตลอดไป
เปรวเทียนให้แสง รามคำแหงให้ทาง
ข้าน้อย ลูกพ่อขุน จะขอเริ่มต้นเรื่องราวเพื่อเล่าสู่กันฟัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น